Ook Cloëlla kwam in februari 2014 bij ons, na ongeveer anderhalf jaar in een kooi te hebben geleefd om eieren te leggen. De meeste van haar zusjes zijn herplaatst in liefdevolle adoptie gezinnen en ook Cloëlla zou eigenlijk net worden herplaatst, toen we haar stilletjes in de ren zagen zitten. Het bleek dat Cloëlla een prolaps had. Omdat het bloed van zo’n prolaps andere kippen kan triggeren om te gaan pikken, is zij direct apart gezet en we hebben haar prolaps proberen terug te duwen. Dit lukte niet, de prolaps bleef terugkomen. Vervolgens is zij opgenomen in de dierenkliniek, waar zij gehecht werd. Dit leek goed te gaan en Cloëlla mocht weer naar huis. Vlak daarna kwam de prolaps helaas weer terug. Nogmaals hechten bood geen oplossing, want ze trok zelf al haar hechtingen er weer uit. Ook inzalven en verbinden etc. hielp allemaal niet: de hele dag door kwam haar legdarm weer uit haar cloaca stulpen, ook al duwden we deze steeds terug naar binnen. Uiteindelijk hebben we er voor gekozen om Cloëlla een implantaat te geven; dit implantaat zorgt ervoor dat de hormoonproduktie stopt, en dus ook het eieren leggen stopt. Voor Cloëlla was het feit dat ze niet elke dag meer een ei door haar cloaca hoefde te persen dé oplossing voor haar prolaps probleem. Sinds het plaatsen van het implantaat is haar prolaps nooit meer teruggekeerd. Na ongeveer 5 maanden was het implantaat uitgewerkt en Cloëlla legt sindsdien wel weer eieren maar heeft daar gelukkig geen last weer van gehad. Wel heeft Cloëlla al geruime tijd steeds nieuwe implantaten omdat zij windeieren en rare eieren ging leggen: ze hoeft nu geen eieren meer te leggen.